Back to work

Vandaag was mijn eerste dag bij de bakker. Ik zag er echt al meer dan een week tegenop om weer zo vroeg op te staan maar het viel eigenlijk heel erg mee. En het mooie is dat ik nadat ik klaar ben niet ook nog voor kinderen moet zorgen/ koken enz. Dat is best vermoeiend na 7 uur non stop werken (krijg nooit pauze) en een eind fietsen.

Nu kwam ik thuis en ging ik daarna heerlijk naar het strand. Ik dacht altijd dat ik in Manly Beach wilde wonen maar daar ben ik op terug gekomen. Ik woon nu voor 3 weken in Curl Curl (15 min met de bus van Manly) en dit is zoveel beter. Geen toeristen, toch dicht bij Manly, veel gaver strand en mooie lagoon en je kan met de fiets en bus overal komen. Het is echt zo heerlijk om dicht bij het strand te wonen. De stranden zijn eindelijk weer open. Ik was er vanmiddag wel 3 uur en het water was 23 graden. Zonnetje, lekkere golven echt ideaal.

Joanne is maandag vertrokken naar haar au pair gezin in Cromer dus nu heb ik het huis weer voor mij alleen. Nou ja de hond is er ook nog. Zo'n leuk beest!! Fuzzy heet ie. Echt een enthousiaste hond. Het is aan labradoodle (labrador poedel). Nog een puppie (net 1) en vol energie. Ik ga elke dag rond een uur of 7 fietsen naar de duinen of lopen en dan gaat ie heerlijk rondrennen met de andere honden. Je leert echt zoveel mensen kennen. Iedereen spreekt je aan. Ja ik ben helemaal enthousiast hier.

Maar ja dit duurt niet voor eeuwig. Maandag ga ik naar Beacon Hill voor 1,5 week ook op iemands huis passen. Helaas niet meer zo dicht bij het strand maar ik moet dan toch werken en de college begint (helaas) ook maandag weer dus ben dan drukker.

Ik ben de laaste tijd (niet heel erg actief hoor) op zoek geweest naar andere plek om te wonen. Had eerst een flatshare in Manly gevonden. 2 flatmates. Met eigen gemeubileerde kamer. Maar het meisje cancelde opeens, zij wou langer blijven. En toen vond ik opeens de perfercte oplossing. Weer bij mensen inwonen. In ruil voor een eigen kamer, badkamer en eten help ik ze 10 uur per week met schoonmaken, laundry enz. Plus 1 avond per week oppassen op hun kindjes Arabella (4) en Hugo (6) een Aussie family. Ik ging er gister kennis maken. Ze wonen helaas niet aan het ocean strand maar vlak bij hun is wel de schitterende haven van Sydney met ook wat strandjes (5 min lopen). Het huis is echt vlakbij de stad, met een mega uitzicht op de Harbour Bridge en het Opera House. Ook een zwembad in de tuin. Het gesprek verliep heel goed en Jemma zei van ik bel je over een week om te laten weten of je het geworden bent (ik was de eerste die ze liet overkomen). Maar nog geen 10 min. later belde ze al om te vertellen dat ik bij hun mag intrekken.


Het is echt lekker dicht bij mijn school. Er lopen veel bussen naar Manly dus ook makkelijk te komen. Het enige nadeel is dat het te ver is om te fietsen naar de bakkerij. Maar er gaat wel een bus. Om 4.10 in de morgen. Dus moet een half uur eerder op :( Maar verder alles positief. Ik heb er zin in. En zo kom ik al weer in eeen andere omgeving te wonen. Echt super!!

De afgelopen dagen met Joanne waren ook weer leuk. We hebben niet heel veel actiefs gedaan het was enorm warm en sticky dus niet echt ideaal om de stad in te gaan. Maar gelukkig blijf Joanne hier nog 2 maanden. We hebben de wereldkampioenschappen surfen voor de jeugd (onder 20 jaar denk ik) in Narrabeen gezien, daarna naar Palm Beach. We zijn uiteten geweest, strand, gefiets, gezwommen als het mogelijk was, geshopt, We zijn naar de openingsavond van het Sydney festival geweest. Dit festival duurt een hele maand en staat in het teken van muziek, theater enz. Het was zo gaaf. De hele stad was afgezet. Er stonden dj's op straat en het was een perfecte zomerse avond.

Vrijdag gingen we uiteten en we waren in de bus op terug naar huis. Kwamen we ereachter dat de sleutel thuis op tafel lag. OEPS!! Het was al half 11 's avonds. Wij echt alle ramen geprobeerd te openen, bij de buren op de deuren geklopt. Maar we kwamen niet binnen. Joanne installeerde zich maar in de hangmat en ik ging op een buiten sofa onder handdoeken liggen. Maar ook niet ideaal. Dus toen mijn Beacon Hill family gebeld en Vic kwam ons halen. Zo aardig. We moesten eigenlijk best lachen, zo'n domme actie. Nou wij de volgende dag weer terug. Bij de buren (die nu wakker waren) aangebeld maar ook geen sleutel. WE wilden geen raampje in slaan, er zat nog maar in ding op. Leroy!! Hij is het 4jarige kindje van mij Beacon HIll family. Toni en Vic reden hem naar ons toe en via het hondenluikje is hij naar binnen gegaan en haalde de sleutel voor ons op. Haha.

Ga nog even wat foto's online zetten.