Op de boerderij

We gingen met ons zessen naar Mudgee voor 4 dagen samen met de leden en de familie van het koor waar Victor bij zingt. We waren met 33 personen, waaronder 5 kinderen! We sliepen in de boerderij van 1 van de leden van het koor.

Mudgee is een boerendorp ong. 300 km ten noord westen van Sydney. We moesten er via de Blue Mountains heen. De bedoeling was om vrijdagochtend vroeg te vertrekken maar doordat er een storm was geweest 's nachts (en overdag ook nog) lagen er bomen op de enige weg naar Mudgee en gingen we pas tegen lunchtijd naar Mudgee.

Rond 6 uur 's avonds arriveerden we in de stromende regen in Mudgee. Maar iedereen in Mudgee en omstreken was blij met de regen aangezien er altijd droogte heerst. De omgeving is er super mooi. Heuvelachtig, heel uitgestrekt. Boerderijen met veel land. Mudgee een dorp tenmidden van de boerderijen en wijnerijen.

De meeste mensen waren al gearriveerd. Ik maakte kennis met iedereen, leuke mensen! Ze gaan elk jaar met het hele koor naar de boerderij om te relaxen, te zingen en voor de gezelligheid. Leuk dus dat ik mee mocht! Toni, Vic, de kinderen en ik deelden een kamer.

Die avond niks bijzonders gedaan. Spagetti eten, wijndrinken en kletsen.

Zaterdag was het heerlijk weer, echt een verrassing aangezien de storm in Sydney en de andere delen van New South Wales. Het was voor mij moeilijk om te relaxen. Ik ben zo druk geweest de afgelopen periode dat ik echt moest wennen aan het niks doen. Zondags ging me dat al beter af :D. Zaterdagmiddag kreeg ik van een paar mensen een lift naar Mudgee town (ong. 5 km vanaf de farm). Een rustig dorp, echt heerlijk om eens weg te zijn van sydney. Heb super mooi schoenen gekocht! ' Middags meer relaxen, op het erf van de boerderij rondlopen.

Het is echt groot, maar voor Australie stelt het niks voor. Lance (de farmer) en Jan (zijn vrouw) hebben de boerderij als hobby. Ze wonen doordeweeks in Manly en de meeste weekends zijn ze op de farm. De enige dieren op het moment zjin 15 stieren en een paard. Dat paard loopt gewoon vrij over het erf en komt af en toen eens bij de deur of de bbq snuffelen om te zien of er wat te eten is. Ik ben niet echt een paardenfan (wie weet het avontuur van mij en Janet nog in ons bos in Nederland. We werden bijna aangevallen door het zwarte paard), maar dit paard, Alchami, was toch wel een lief beest moet ik zeggen.

's Avonds heerlijk gegeten. We hadden een bbq, met salades en veel toetjes. Bonnie is de vrouw van 1 van de koorleden en had een aantal jaar geleden haar eigen catering bedrijf, zij nam ook het koken op zich. Ze had er echt werk van gemaakt!

Het mooiste zaterdagavond was nog de sterrenhemel. Weet je in Sydney is er altijd licht, overal. Ik liep naar buiten en was echt overrompeld hoe donker het was en hoe super mooi de hemel was. Er was echt nergens ligt (ook net in de verte). Je zag de melkweg zooooo helder en overal sterren en zo stil.

Zondag was het weer een schitterende dag. Iedereen schrok enorm van de storm in Sydney, we zagen het in de krant. Ergens was een gat van 30 meter diep en 10 meter breed uit een highway weggeslagen. De ferry wharf was losgeslagen, mensen konden surfen in de haven!! De ferries gecanceld, black outs en in Newcastle, 2 uur boven Sydney stonden huizen en straten onder water. En een heeeeeeeeel groot schip was aan het strand in Newcastle aan wal gekomen.

Zondag was weer relaxed. Zingen, eten (veeeeel eten), boek lezen, in de zon zitten, eten. En nog een adventure (speciaal voor Afke :D) met de stieren. Lance, de farmer, vroeg wie er meeging de stieren van de ene wei naar de andere wei te brengen. Nou daar zeg ik geen nee tegen als echt dierenliefhebber :D. De farmer, 5 kidneren, toni, nog 2 volwassenen en ik gingen naar de weide om de stieren te zoeken (heuvelachtig, bomen, meertjes, het is niet als de weiden in Nederland) en toen dreef de farmer ze naar het hek. Maar de stieren zijn niet gewend aan de kinderen en zoveel mensen en we waren niet compact genoeg dus ze raakten van slag. Opeens stonden er 14 of 15 stieren om ons heen (in een cirkel zeg maar) en oef ik was echt bang want ze begonnen te bokken. En dat op minder dan 3 meter afstand. We moesten heel stil zijn van Lance en niet rennen en de kinderen waren ook bang. Uiteindelijk kwamen we bij het hek en oef ik was zoooo opgelucht. Eens maar nooit weer denk ik.

Rond zonsondergang weer op het land van de boerderij gelopen en genoten van de mooie sunset. Lekker gegeten 's avonds en weer een mooie sterrenhemel.

Maandag (vandaag) gingen de meesten mensen naar huis. Lance zei dat hij bij het begin van de boerderij ong. 20 kangaroos zag en die moesten we wegjagen (zodat ze het gras niet opaten, nou ja, gras kun je het bijna niet noemen, het is er zo droog). Toen wij bij het begin van het erf kwamen waren ze echter al weg. We zagen ze nog in de verte maar wegjagen was niet meer nodig.

Voordat we rond een uur of 2 weggingen mochten alle kinderen en ik D: nog mee met Lance voor een ritje door het land met zijn enorme grote auto. Echt gaaf was dat. Rond 7 pm kwamen we weer thuis. Het was al donker dus we hebben de stormschade not niet kunnen bekijken. Alleen gezien dat er erg veel takken in de tuin liggen.

Ik heb veeeeeeeel foto's gemaakt, zal er nu een groot aantal plaatsen! Enjoy!