Bezoek!

Op 12 Feb was het dan eindelijk zover: na ruim 2 jaar zou ik papa en mama weer zien! Dat het ook nog eens mijn verjaadag was die dag, was natuurlijk extra leuk! Om 6.15 in de morgen ging ik in de auto die ik leende van mijn flatmate op weg naar het vliegveld. Moet zeggen dat ik nog nooit eerder over de Harbour Brdige heb gereden (en daar ook eigenlijk per ongeluk terecht kwam, omdat ik de tunnel mistte) maar had een mooi uitzicht. Na bijna in Bondi te zijn beland en een flits (boete?) verder kwam ik rond 6.45 al aan op het vliegveld, mooi op tijd! Na een half uurtje kwamen papa en mama door de gate en dat was echt een leuk moment! Mama en ik moesten allebei huilen. Spullen in de auto gezet en terug richting Manly gereden. Er was veel traffic (spitsuur) maar ook weer zonder problemen thuis gekomen. Er is een slaapkamer over in mijn huis en daar konden papa en mama verblijven. Ideaal!

Na bijgepraat te hebben kwamen er kado's en kaarten (voor mijn verjaardag) tevoorschijn! En dat waren zeker wel 20 kaarten, echt heel leuk. Iedereen super bedankt. Ook ontbraken drop en stroopwafels niet. Yum! De Nederlandse tijdschriften, daar ben ik ook heel blij mee! Mijn oude baas van Amadeus had een heerlijke lamington verjaardags/welkom in Australie taart gemaakt. Nadat papa en mama een beetje hun spullen hadden uitgepakt vertrokken we voor een kop koffie naar Inter Desserts (waar ik werk) en vanaf daar gingen we per bus naar Manly. Daar wat winkeltjes gekeken en toen langs de oceaan naar Shelley Beach gelopen en nog een bushwalk gedaan. Helaas begon het daarna te regen en dit hield niet meer op de komende 4 dagen! Echt ongelooflijk. We hbben echt 6 of 7 weken stralend 30C+ weer gehad. En net nu papa en mama hier zijn: regen en maar 20C. Thuis avond eten gehad en om 7 uur viel papa in slaap terwijl hij op de bank zat en ik tegen hem aan het praten was :D. Dus toen maar een einde aan de dag gemaakt.

Vrijdag 13 Feb (tja, we hadden het moeten weten.....). REGEN is het thema van deze dag :D. Ik moest 's ochtends een aantal dingen doen en daarom zijn papa en mama met de ferry naar de stad gegaan. 's Middags gingen we naar Taronga Zoo, de dierentuin van Sydney. Tussen de buien door konden we gelukkig al het moois van deze Zoo zien. Rond 5 uur ging de zoo dicht maar wij gingen niet naar huis want... we hadden namelijk tickets voor een concert dat plaats vindt in de dierentuin! Er stond een optreden van de Beatnix (Band die beatles nummer speelt) op het programm. Om 6 uur konden we het grasveld op en zochten we een goed plekje. We hadden stoelen, ponchos en paraplu's bij ons en dat was ZEKER nodig. Het GOOT! Maar niet getreurd, de stemming was goed en de band speelde geweldig. Iedeereen had een picknick mee en wij uitereraard ook. Als het niet regende had je een super uitzicht over de stad en de Harbour Bridge. De sfeer zat er goed in! Helaas verliep het einde minder. Mama was gevallen en had haar enkel verzwikt. Ik de EHBO opzocht en die deden er ijs en verband om. Toen alle mensen weg waren kwamen ze mama ophalen op de electro car :D en mochten zij en papa zo naar boven (de dierentuin ligt op een hele hoge heuvel), met gevolg dat ik alleen en in het pikkedonker door de dierentuin moest lopen. Oef.... Kon echt met moeite de weg vinden en hoorde allemaal dierengeluiden om me heen!

Zaterdag 14 Feb. Mama's enkel was enorm groot en we besloten per taxi (want mama kon niet lopen) naa rhet medical centre te gaan. Ook papa wou graag een bezoek aan de dokter brengen hij had een pijnlijk en opgezwelde voet/grote teen. Nou leuk, kwam ik daar aan met 2 hinkelende ouders. Ik zou er zelf bijna van gaan limpen. De dokter constanteerde al vrij snel gout (jicht in het Nederlands) bij papa, goed te genezen met tabletten. Mama moest 3 rontgenfoto's laten maken van haar enkel, maar die is gelukkig niet gebroken. Zo na een morgen bij het medical centre zijn we maar naar huis gegaan en zaten ze beide met hun voeten omhoog :d. mogelijk lopen de aankomende dagen. Jammer maar ja, er valt niks aan te doen. Ook papa kon weinig lopen. De hele middag/avond op mijn sofa gezeten met allebei 1 been omhoogIk ben maar een fiets gaan kopen in Dee Why, was echt toe aan een nieuwe.

Zondag: Deze dag hadden we volgepland met bezoekjes aan vrienden van mij. Om half 11 stonden Vic en Zali op de stoep om ons een lift naar hun huis te geven. Het was leuk om de Konijn familie weer te zien. Zali is bijna 9, Dexter is 7 en Leroy is 5 jaar. We zijn daar een aantal uur gebleven en toen stond Saartje op de stoep om ons een lift te geven naar haar huisje in Dee Why. Daar wachtten al Scott en zijn ouders op ons. Er stond namelijk een tour van de Northern beaches op het programma. Helaas viel deze door de regen in het water, maar we lieten ons niet tegenhouden en zijn toch in 2 auto’s vertrokken. Het GOOT, heel erg jammer, Sydney is zoveel mooier als het droog is. Papa, Scott en ik hebben toch een kleine bush wandeling gedaan maar we zijn wel zeiknat geworden. Na een aantal uur richting Dee Why, lekker ijs gegeten op het strand (het was droog, voor het eerst dat papa en mama hier waren!) en Scott ging surfen. ‘s Avonds heeft Saartje ons naar huis gebracht. Ik had opens erg veel bloed op mijn been, echt geen idée hoe het er op kwam. Het wondje was superklein, als een speldeprik. Bleek dus dat ik was gebeten door een bloedzuiger, zij brengen een stof in je lichaam die ervoor zorgt dat je bloed niet stolt. Dat wondje heeft dus zeker 5 uur gebloed…. Maar aangezien het een super klein wondje was maakte dat eigenlijk niet uit. Maar op een gegeven moment zaten we dus met z’n 3en met allemaal een been/voet omhoog :D. We zijn nog even met de ferry naar de stad gegaan en gelijk weer terug om van de city bij nacht te genieten.

Maandag: mama had nog steeds veel last van haar voet en besloot vandaag maar een rustdag in te lassen. Het was vandaag droog (!) en papa en ik hebben een bushwalk van zo’n 3 uur gelopen (nou ja, het duurde 3 uur aangezien er VEEL foto opportunities voor papa waren). We zijn niemand tegen gekomen. Veel klimmen en dalen op glibberige paadjes, beekjes oversteken en hele mooie uitzichten. En dit op nog geen 10 min lopen van mijn huis! Die middag/avond zijn papa en mama nog de stad ingegaan, ik zelf ben thuis gebleven.

Dinsdag: Weer een dag met buien, helaas! De ochtend hebben we door gebracht bij mijn oude werk (Amadeus). Daar lekker gegeten en mijn oude baas Rob, heeft een aantal dingen laten zien aan papa en mama. Echt super super leuk om er weer eens te zijn. Ik mis deze baan, het werk en de mensen. Maar niet de vroege uren…..
Dinsdagmiddag zijn we de stad ingegaan. Een ferry tochtje over de haven gedaan naar Darling Harbour (touristengebied waar ik zo min mogelijk kom). We hebben in het IMAX theatre een supermooie 3D film gezien. Op een ENORM groot scherm. Daarna met de ferry richting Kirribilli, dit is aan de andere kant van de haven tegenover het Opera House. Daar een paar mooie foto’s gemaakt en toen met de bus naar de Oaks. Daar hadden we afgesproken met Mel en Janet. Beide zijn ze een aantal keer bij mij thuis in Haarle op bezoek geweest dus het was wel heel leuk dat ze papa en mama hier weer konden zien! Lekker gegeten (buiten! Het was droog!) en bijgekletst. Toen rond 10 uur weer naar huis en naar bed.

Woensdag (vandaag), Om half 6 ging voor papa en mama de wekker en een uur later warden ze opgehaald want Tasmanie is het volgende onderdeel van hun trip. Gietende regen nog weer vanochtend. Toch zonde hoor, zeker omdat we de laatste maanden super weer hadden. Ik moest vandaag gewoon werken. En guess what? Het is gewoon schitterend weer geworden, zoning & warm & blauwe lucht. Dit hebben papa en mama niet gezien!

Was echt bijzonder dat ze hier waren. Ben blij dat ze hebben kunnen zien waar en hoe ik hier woon, wie mijn vrienden zijn, waar ik werk enz. Ze horen natuurlijk veel verhalen van mij, maar echt een geode voorstelling kun je je dan nog niet maken.

Verder stond de afgelopen week in het teken van de enorme branden in Victoria. Echt nog steeds het nieuws van de dag. Meer dan 200 doden, 7000 mensen dakloos en natuurlijk de jacht op de pyromanen. De foto’s in de kranten zijn eigenlijk te erg om naar te kijken. Ze plaasten ook foto’s + namen van de mensen en kinderen die verbrand zijn….

Nogmaasls bedankt voor alle kaarten, kadotjes, hyves en Facebook berichten, emails en ecards. Zal proberen binnenkort terug te mailen.